Blog

Hartcrash

Eigenlijk had ik finaal in de stress moeten zitten afgelopen week. Wederom honderden duiven, Duitsland, Denemarken.. Duiven die hier aankwamen met alleen het label “ fur Esther”. Afzender onbekend.. laat staan de ontvanger.

1 duif is nog niet getraceerd… het zit hier vrolijk in de opvang met zijn natje en droogje en een waarschijnlijk wachtende nieuwe eigenaar, maar niemand kan me vertellen wie het is! Wat een gepuzzel..wat een gedoe.. Esther regelt het wel! En zo worden hier de duiven binnen gebracht! Esther regelt het wel….

Het is dinsdag middag.. rond de klok van 16.00 uur,  heb alles volledig onder controle denk ik..en bijna klaar om  vanavond op tijd naar bed te gaan om vervolgens begin van de nacht af te reizen naar Denemarken, als ik een bericht van mijn webhost krijg, mijn site is gehackt.. Nee… kan dr ook nog wel bij! Ik begin zelf eerst te pielen maar al snel groeit het mijn petje te boven. Gelukkig heb ik altijd mijn vertrouwde Robje waar ik op terug kan vallen! Ik bel hem.. en met het uur staat hij hier. Ook hem is al snel duidelijk dat we niks anders kunnen dan maar alles volledig te verwijderen van de server. Laten we dan maar gelijk upgraden naar nieuwste versie Joomla.. gelijk mobiel en Ipad-proof!

Met twee laptops gaan we aan het werk.. aan de keukentafel.. Het meeste kunnen we zo weer in elkaar flansen, paar uurtjes werk. Maar al mijn blogs.. al mijn blogs zijn weg! Heb ze nog wel in mijn PC staan in Word, maar om dat allemaal weer online te krijgen… pffff…

We gaan tellen.. hoeveel staan er op de server… hoeveel in mijn bestanden. Echt.. ik was het me niet bewust maar vorige week zondag schreef ik mijn 100e blog! De 100e!! Maarja.. in mijn bestanden heb ik er maar 99! Ik mis er dus eentje maar ik kan niet meer vinden welke!

Ach.. dan schrijven we vandaag maar de 100e !

EN ben super trots op me zelf dat ik niet helemaal in de stress gelopen ben! Honderden duiven om je heen.. site gehackt.. duiven waarvan je nog niet weet waar ze heen moeten.. “ het wordt voor iedereen tegelijk kerst!!” heb ik de hele tijd maar geroepen. Het zal mijn tijd wel duren!

En weet u? Je kan maar gewoon het allerbeste rustig blijven.. want het komt altijd weer goed! Samen met Rob in de keuken hier aan bouwen.. de kids om me heen.. de mail lag helemaal stil.. telefoon idem..  weet u? Geloof dat ik een geweldige avond heb gehad! Ik kwam heerlijk tot de ontdekking dat ik ook nog gewoon doorleef zonder telefoon en website! En ook alles kwam gewoon op zijn pootjes terecht!!

Het is zaterdag.. de jaarlijkse TT van onze club staat op de agenda. Ik verander eerst hier in huis de boel in beetje kerstsfeer en reis dan eigenlijk net iets te laat af naar de TT. Ik kom de zaal in en er komt een golf van warmte over mij heen. Ik zie vrouwen. Ik zie mannen.. ik zie kinderen. Ik zie zoveel belangstellenden van verenigingen uit onze buurt… De Pelikaan Oosterwolde, De Zilvermeeuw Nunspeet, PV ’t Harde, PV De Sperwer Hulshorst, De Postjager Elburg, PV de Snelheid Oldebroek, PV Stormvogels Nunspeet,  PV De Vriendenkring Wezep…

Zie mijn eigen boys van Team Duivendirect…  Kinderen zitten gezamenlijk te knutselen aan een tafel.. dames die achter de kleinste spruitjes aan het vangen zijn, heren die stoere verhalen vertellen onder het genot van een biertje.. Hoe mooi!!!!

Echt.. ben trots lid te zijn van deze club!

Een club waar net als bij uw club wel eens iets is.. maar altijd kan er over gesproken worden! Soms luid.. soms met veel emotie.. maar het komt eruit! Een club waar iedereen elkaar nog feliciteert! Een club waar we elkaar wat gunnen! Een club waar gezellig aan de bar over alles en nog wat gesproken wordt onder het genot van een biertje. Een club waar ik, en meerdere vrouwen met mij, lid van kunnen zijn en ook gewoon voor normaal worden aangezien! Leden die mij plagen.. maar wie ik ook terug kan plagen.

Iemand zei mij van de week “ Wat je zelf geeft… krijg je ook terug!” En mijn club geeft mij heel veel!!!

Mijn wereld is heel groot.. maar ook tevens weer zo klein! Was Es eerst volledig onbekend in duivenwereld.. maar steeds meer mensen kennen haar en breidt mijn wereld uit naar steeds grotere vormen en steeds meer kennis aan nog meer mensen.  Eigenlijk wordt de wereld dan steeds kleiner en kleiner..  Steeds meer die mij kennen, mijn naasten kennen.. mijn verdriet kennen van horen zeggen. Dan wordt je wel eens geconfronteerd met zaken waarvan je eigenlijk niet zou willen dat je zakelijke wereld dat ook weet. Is dat plaatsvervangende schaamte? Wil het eigenlijk niet weten!

En ergens wist ik dat dit moment wel zou komen.. kon zelf  op voorhand de lijntjes al wel leggen hoe ze zouden gaan verlopen. En heb me er bij neer gelegd. Het is gewoon mijn rugzakbaggage..  Het is een deel van mij waar ik ook mee moet reizen door mijn leven. Ben er al te vaak mee geconfronteerd.. op afgerekend.. zonder dat ik er part of deel aan had..

Soms plaatsen mensen je in vakjes..  dan kom je in een rijtje te staan. En vaak is het op basis van een vooroordeel.. op basis van iets wat ze gehoord hebben… op basis van iets wat ze denken te weten van een “bekende”…

Het verdriet kan al zo groot zijn.. maar het vakje doet nog veel zeerder.. part noch deel.. maar toch een sticker op je voorhoofd!

Het is zaterdagvond..  zit heerlijk met mijn gezinnetje in huize Bultman. Tv staat aan.. wijntje erbij  en  genieten. Op de Groepsapp welke ik met twee goede vrienden ( mag ik wel zeggen denk ik??) heb wordt het kerstverhaal geschreven.  Voor mij het ultieme kerstverhaal van 2013!  De tranen lopen mij over de wangen van het lachen en voel me even zo fijn!

Op facebook ontstaat het spel “ kerstboompje opzetten binnen no-time” en Wilco wordt uitgedaagd een boompje op te zetten wat hem ook lukt. Hilarische taferelen in Huize Bultman!  Andere appies van goede vrienden passeren ook de revue, een date met vrienden voor tweede kerstdag staat en Oud en Nieuw is ook al bijna in kannen en kruiken!

Ik douche me.. ga naar bed.. en in bed besef ik me dat er mensen om mij heen zijn die me gewoon als Es zien.. just Es. Met alle rare kronkels en rugzakbaggage. Een paar vrienden waar je altijd op terug kan vallen.. Die je gewoon accepteren zoals je bent.. je gewoon zien als mens.. zonder sticker op mijn voorhoofd.. Die je weken niet zien.. of spreken.. maar gewoon door gaan zoals het de laatste keer is afgesloten!

Vrienden gaan.. vrienden komen.. maar de allerbesten blijven over!!

Site gehackt…  computers die crashen…

Heb mijn PC.. mijn externe harde schijf.. de server..

Bestanden met mooie dingen… bestanden die je het liefst zou deleten. Foto’s welke pijn doen.. foto’s welke je doen stralen.. Foto’s die herinneren..

Maar de allersterkste  en onverwoestbare BACK-UP….Eentje die nooit crasht… eentje die ook de emotie kan voelen… eentje die nooit de belangrijkste zaken vergeet..

Eentje die je rugzakje kan laten spreken..

De Allerbeste back up..  Zit in je hart!

X Es.